Tuesday, February 2, 2010

ഈ വാക്കുകള്‍

ഈ വാക്കുകള്‍ നിനക്കര്‍പ്പിച്ചിടുന്നിതാവാടാത്ത സൌഗന്ധികങ്ങളെത്ര!
വാടിക്കൊഴിയാത്തോരീപ്പൂക്കളില്‍ നീയെന്‍
ജീവന്റെ സ്പന്ദനം കേള്‍ക്കൂ സഖേ!

നിന്റെ പാദങ്ങള്‍ പതിക്കുന്ന വീഥിയില്‍,
നിന്റെ നിശ്വാസമലിയുന്ന വായുവില്‍
നിന്റെ ദു:ഖത്തിന്റെ കാര്‍മുകില്‍ മാലകള്‍-
പെയ്യാന്‍ വിതുമ്പുമാകാശ മാര്‍ഗ്ഗങ്ങളില്‍
നിന്നോടെനിക്കുള്ള സ്നേഹം ചൊരിയുന്നു!


വര്‍ണങ്ങളെപ്പോഴും പകരുമീപ്പൂവുകള്‍ വാക്കുകള്‍
നിന്റെ വാടും മുഖത്തൊരു
വാടാത്ത പുഞ്ചിരിയിന്നു വിടര്‍ത്തിയാല്‍
ഞാനിന്നു ധന്യയായ്‌ നീയെന്‍ ദേവനായ്‌
നാമിന്നനശ്വര സ്നേഹമായി!