എന്റെ പൊന്‍മകനോട്‌ പറയുവാനുണ്ടെനീ-
ക്കെന്തെന്തു കാര്യങ്ങള്‍, എന്നേക്കുമായ്!
അമ്മ തന്‍ മാറത്ത് അടുങ്ങിക്കിടക്കവേ
അമ്മിഞ്ഞ ചോദിച്ചു കൈകാല്‍ കുടഞ്ഞതും
പിന്നെക്കിലുകിലുക്കാംപെട്ടി കണ്ടു നീ
അന്ന് കിലുകിലെപ്പൊട്ടിച്ചിരിച്ചതും
അങ്ങനെയെന്തെന്തു കാര്യങ്ങള്‍ നിന്നോടി-
തമ്മക്ക് ചൊല്ലുവാനുന്ടെന്റെയോമനെ!
"ഇങ്ക്"എന്ന് ചൊന്നതും, കാറ്റില്‍ത്തലയാട്ടി
പൂക്കള്‍ നില്‍ക്കെക്കണ്ട് "പൂ"വെന്നു ചൊന്നതും,
പിച്ചവയ്ക്കുമ്പോള്‍ അടിതെറ്റി വീഴാതെ
പിച്ചക കൈകളെന്‍ നേര്‍ക്ക്‌ നീട്ടുന്നതും
താനേ നടന്നു തുടങ്ങിയ നേരത്ത്, "ഞാനൊരു
'സംഭവ"മാണെന്ന ഭാവത്തില്‍ കൈകള്‍ പിന്നില്‍ക്കെട്ടി-
യാകെയുഴിഞ്ഞൊന്നു നോക്കി നില്‍ക്കുന്നതും
അങ്ങനെയെന്തെന്തു കാര്യങ്ങള്‍ നിന്നോടി-
തമ്മ്യ്ക്ക് ചൊല്ലുവാന്‍ ഉണ്ടെന്റെയോമനെ!
ആരക്കുഴക്കുള്ള ബസ്സുകാത്തന്നു നിന്‍
'ബാബ'യും അമ്മയും നിന്നേയുമേന്തിയാ
കാലവര്‍ഷത്തിന്റെ സന്ധ്യയില്‍ നില്‍ക്കവേ
നീ മൊഴിഞ്ഞൂ , "പൂവ്, പൂ" വെന്നു മെല്ലവേ!
ആ നിമിഷത്തിന്റെയോര്‍മ്മയമ്മക്കിന്നു-
മായിരം പാത്രം മധുരം കഴിച്ചപോല്‍!
പിന്നെ നീ മെല്ലെ നടന്നു നടന്നു പോ-
യമ്മയെ ക്കാണാതൊളിച്ചിരിക്കാന്‍ പഠി-
ച്ചെന്നിട്ടുമെന്നും കിടന്നുറങ്ങും മുന്‍പ്
തന്നു നീയമ്മയ്ക്കൊരുമ്മ, സ്നേഹാര്‍ദ്രമായ്!
ഇങ്ങനെയെന്തെന്തു കാര്യങ്ങള്‍ നിന്നോടി-
തമ്മ്യ്ക്ക് ചൊല്ലുവാന്‍ ഉണ്ടെന്റെയോമനെ!
