അവള് കരഞ്ഞില്ല
ളലറിച്ചൊരിയുന്ന തുലാമഴ ആര്ത്തുകരയുമ്പോള്
ചുറ്റുമുള്ളവര് കാണാത്ത അവളുടെ കണ്ണീരിനെന്തു വില!
മഴമേഘത്തിന്റെ നെടുവീര്പ്പായി തഴുകാന് വരുന്ന
ചുടുകാറ്റിന്റെ വിഷാദത്തിനെന്തു വില!
അച്ഛന് നടന്നുപോയ വഴിത്താരയില്,
ആ കൈ പിടിച്ചുനടന്ന പെണ്കുട്ടി,
വിഹ്വലതയുടെ പേടമാന് കണ്ണുകളുമായി നിന്നു..
മുടിയിഴകളില് ചുംബിക്കാനെത്തിയ കാറ്റിനോടവള് ചോദിച്ചു
"നിനക്കും ആരുമില്ലേ?"
അവളുടെ ഹൃദയത്തില് അനുരാഗത്തിന്റെ മഴവില്ലും വിടര്ന്നില്ല!
ബാല്യം കൌമാരം യൌവനം..
പിന്നിട്ട വഴികള് അവള്ക്ക് സമ്മാനിച്ചതെന്തായിരുന്നു
മനസ്സില് താലോലിക്കാന് ഒരച്ഛന്റെ വാത്സല്യം...
പിന്നെ എന്നും കൂട്ടായി ഒരു മഴമേഘത്തിന്റെ ഘനീഭൂതദുഃഖം..
നഷ്ടപ്പെട്ട വസന്തസ്ഥലികളിലേക്ക്...
നന്മകളുടെ സൂര്യോദയങ്ങളിലേക്ക്..
ഒറ്റയ്ക്ക്....
No comments:
Post a Comment